محققان تاکید کردند که بدون اقدامات کافی و کاهش انتشار گازهای گلخانهای، این افزایش دما منجر به بیماریهای بیشتر مرتبط با گرما میشود و همچنین ظرفیت کار در فضای باز را در بسیاری از نقاط جهان که کشاورزی معیشتی حیاتی است، کاهش میدهد.
بخشهایی از جهان به طور خطرناکی گرم میشوند، حتی اگر اهداف تغییرات آب و هوایی برآورده شوند: مطالعه
برآوردهای ارائه شده توسط تیم بر اساس شاخص گرما است، معیاری که فقط رطوبت نسبی را تا یک سطح مشخص در نظر می گیرد. با توجه به این موضوع، در مناطق گرمسیری، شاخص گرمای خطرناک ممکن است تا سال 2050 در 50 درصد از روزها هر سال مشاهده شود. علاوه بر این، مشخص شده است که 25 درصد از روزها بسیار گرم خواهند بود.
در حالی که این بخشها به دلیل گرمای هوای داغ خواهند بود، عرضهای جغرافیایی میانی جهان شاهد موجهای گرمای شدید خواهند بود. شهر شیکاگو در ایالات متحده نمونه ای از جمعیت متوسط است که به گفته محققان، خطرات دمای بسیار بالا را نشان می دهد. این تیم به طور تصادفی سناریوهایی از تغییرات میانگین دمای جهانی و الگوهای مقیاس بندی محلی برای شیکاگو را برای تعیین کمیت تغییر امواج گرما در شهر نمونه برداری کردند. پیش بینی می شد شیکاگو تا پایان قرن شاهد افزایش 16 برابری امواج گرمای خطرناک باشد.
افزایش دمای سیاره و اثرات نامطلوب آن بر زندگی روی زمین، اقداماتی را در سطح جهانی برای کند کردن یا معکوس کردن تغییرات آب و هوایی آغاز کرده است. توافقنامه پاریس، یک معاهده بین المللی در مورد تغییرات آب و هوا، هدف از آن محدود کردن گرمایش زمین به زیر 2 درجه سانتیگراد در مقایسه با سطوح پیش از صنعتی شدن است. با این حال، یک مطالعه جدید نشان می دهد که حتی اگر ما به این هدف دست یابیم، مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری تا سال 2100 در بیشتر روزهای سال دماهای شدیدی را تجربه خواهند کرد. کشورهای این مناطق شامل هند، جنوب صحرای آفریقا و شبه جزیره عربستان هستند.
محققان پیشنهاد می کنند که حتی اگر گرمایش جهانی را به کمتر از 1.5 درجه سانتیگراد نسبت به سطح قبل از صنعتی شدن محدود کنیم، جهان تا سال 2050 همچنان 2 درجه گرم خواهد شد. این محققان در مطالعه خود نوشتند: آفریقا، بخش هایی از شبه جزیره عربستان و بسیاری از شبه قاره هند. ارتباطات زمین و محیط زیست.