شانون لیس ریوردان، وکیل شاکیان در هر سه پرونده در حال رسیدگی، گفت که ماسک از زمان تصاحب توییتر، “کارگران شرکت را در مدت زمان کوتاهی با درد و تردید زیادی مواجه کرده است.”
بوروداینکو گفت که درخواست اخیر ماسک از کارمندان توییتر برای بازگشت به دفتر یا ترک کار، قانون فدرال آمریکاییهای دارای معلولیت (ADA) را نقض میکند، که کارفرمایان را ملزم میکند تا تسهیلات معقول را به کارگران دارای معلولیت ارائه دهند.
سابقه قانونی کمی در مورد زمانی که کار از راه دور به عنوان یک تطبیق معقول تحت ADA واجد شرایط است وجود دارد، و این سوال در نهایت به حقایق موارد فردی میپردازد. به همین دلیل، طرح دعاوی سوگیری ناتوانی در یک دادخواست دسته جمعی دشوار است.
یک دادخواست جدید ادعا می کند که دستور ایلان ماسک، مالک توییتر مبنی بر اینکه کارمندان از راه دور کار نمی کنند و «ساعت های طولانی با شدت بالا» را به کار می بندند، علیه کارگران دارای معلولیت تبعیض آمیز است.
بر اساس قانون فدرال، کارفرمایان می توانند به جای اخطار دادن، 60 روز حقوق پایان کار را به کارگران ارائه کنند.
توییتر بلافاصله به درخواست اظهار نظر در روز پنجشنبه پاسخ نداد. ماسک گفته است که به کارگران اخراج شده سه ماه مزد اخراج پیشنهاد شده است.
© تامسون رویترز 2022
بر اساس این شکایت، بوروداینکو دارای معلولیتی است که او را در برابر COVID-19 آسیب پذیر می کند.
در این دادخواست آمده است که بسیاری از کارمندان دارای معلولیت توییتر مجبور به استعفا شده اند زیرا نتوانسته اند استانداردهای عملکرد و بهره وری خواستار ماسک را برآورده کنند.
توییتر در حال حاضر با یک طرح دعوای دسته جمعی، همچنین در دادگاه فدرال سانفرانسیسکو، مواجه است که مدعی است پس از به قدرت رسیدن ماسک، با اخراج ناگهانی حدود 3700 کارمند یا نیمی از نیروی کار شرکت، این قانون را نقض کرده است.
دیمیتری بوروداینکو، مدیر مهندسی مستقر در کالیفرنیا که گفت توییتر او را این هفته به دلیل امتناع از ارائه گزارش به دفتر اخراج کرد، روز چهارشنبه یک طرح دعوای دسته جمعی علیه این شرکت در دادگاه فدرال سانفرانسیسکو ارائه کرد.
در شکایت جداگانهای که روز چهارشنبه در همان دادگاه ارائه شد، توییتر متهم شد که هزاران کارگر قراردادی را بدون اخطار 60 روزه که طبق قانون فدرال لازم است، اخراج کرده است.
کمیسیون فرصتهای شغلی برابر ایالات متحده، که ADA را اجرا میکند، در دستورالعملی که در سال 2020 منتشر شد، گفت که کار از راه دور میتواند یک تطبیق معقول باشد، زمانی که بار نامناسبی برای کارفرما ایجاد نکند.