نیاسین در زیربنای متابولیسم مهم است و می تواند به تولید «انرژی» کمک کند که موجودات زنده را تقویت می کند.
دانشمندان روز سه‌شنبه گفتند که اوراسیل و نیاسین را در سنگ‌هایی که فضاپیمای Hayabusa2 آژانس فضایی ژاپن از دو مکان در ریوگو در سال 2019 به دست آوردند، شناسایی کردند. اوراسیل یکی از بلوک‌های سازنده شیمیایی RNA است، مولکولی که جهت ساخت و عملکرد موجودات زنده را حمل می‌کند. نیاسین که ویتامین B3 یا اسید نیکوتینیک نیز نامیده می شود، برای متابولیسم آنها حیاتی است.
RNA، مخفف اسید ریبونوکلئیک، بدون اوراسیل امکان پذیر نیست. RNA، یک مولکول موجود در تمام سلول های زنده، در کدگذاری، تنظیم و فعالیت ژن ها حیاتی است. RNA شباهت های ساختاری با DNA دارد، مولکولی که حامل طرح ژنتیکی یک موجود زنده است.
یوشینوری تاکانو، اختر شیمیدان آلی و یکی از نویسندگان این مطالعه، از آژانس علوم و فناوری زمین دریایی ژاپن (JAMSTEC) گفت که اکنون مشتاقانه منتظر نتایج تجزیه و تحلیل نمونه‌هایی است که در ماه سپتامبر از یک سیارک دیگر به زمین بازگردانده شده‌اند. آژانس فضایی ایالات متحده ناسا در طول ماموریت OSIRIS-REx خود نمونه هایی را در سال 2020 از سیارک Bennu جمع آوری کرد.
دانشمندان مدت‌هاست در مورد شرایط لازم برای ایجاد حیات پس از تشکیل زمین در حدود 4.5 میلیارد سال پیش فکر کرده‌اند. یافته های جدید به خوبی با این فرضیه مطابقت دارد که اجرامی مانند دنباله دارها، سیارک ها و شهاب سنگ هایی که زمین اولیه را بمباران کرده اند، سیاره جوان را با ترکیباتی که به هموار کردن راه برای اولین میکروب ها کمک می کند، تطبیق می دهند.
© تامسون رویترز 2023
دو ترکیب آلی ضروری برای موجودات زنده در نمونه‌های بازیابی شده از سیارک ریوگو یافت شده‌اند که بر این تصور که برخی از مواد حیاتی برای ظهور حیات از روی سنگ‌ها از فضا میلیاردها سال پیش وارد زمین شده‌اند، حمایت می‌کند.
اوبا گفت: «این مولکول‌ها در ریوگو در یک محیط بکر فرازمینی کشف شدند. این ماده مستقیماً از سیارک ریوگو نمونه برداری شد و به زمین و در نهایت بدون تماس با آلاینده های زمینی به آزمایشگاه ها بازگشت.
اوبا گفت که اوراسیل و نیاسین در هر دو محل فرود در ریوگو یافت شدند که قطر آن حدود نیم مایل (900 متر) است و به عنوان یک سیارک نزدیک به زمین طبقه بندی می شود. غلظت ترکیبات در یکی از سایت ها بیشتر از دیگری بود.
نمونه‌های ریوگو که شبیه قلوه سنگ‌های خاکستری تیره به نظر می‌رسیدند، 155 میلیون مایل (250 میلیون کیلومتر) به زمین منتقل شدند و در یک کپسول مهر و موم شده به سطح سیاره ما بازگشتند که در سال 2020 در منطقه دورافتاده استرالیا برای تجزیه و تحلیل در ژاپن فرود آمد.
دانشمندان قبلاً مولکول‌های آلی کلیدی را در شهاب‌سنگ‌های غنی از کربن کشف کرده بودند. اما این سوال وجود داشت که آیا این سنگ‌های فضایی پس از فرود در معرض محیط‌زیست زمین قرار گرفته‌اند یا خیر.