گزارش: فناوری همهجانبه ایمن برای کودکان می تواند باعث سانسور بیش از حد شود

بر اساس گزارشی که روز سه شنبه توسط یک اندیشکده فناوری واشنگتن دی سی منتشر شد، تلاش برای محافظت از ایمنی کودکان در حوزه دو بعدی رسانه های اجتماعی آنلاین می تواند بر دنیای سه بعدی واقعیت افزوده و مجازی تأثیر منفی بگذارد.

در این گزارش توسط فناوری اطلاعات و نوآوری آمده است، تلاش‌های قانونی، مانند قانون ایمنی و حریم خصوصی کودکان آنلاین (KOPSA)، که سنای ایالات متحده را تصویب کرده و اکنون در مجلس نمایندگان قرار دارد، می‌تواند منجر به سانسور مضر محتوای AR/VR شود. بنیاد.

در این گزارش توضیح داده شده است که اگر KOPSA به قانون تبدیل شود، پلتفرم‌های AR/VR ممکن است مجبور شوند به همان روشی که پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی سنتی انجام می‌دهند، اعمال را افزایش دهند.

ادامه داد: با دادن اختیارات به FTC برای مضر دانستن محتوای این پلتفرم‌ها، FTC ممکن است محتوای موجود در پلتفرم‌های AR/VR را بیش از حد سانسور کند، یا خود پلتفرم‌ها ممکن است محتوا را برای اجتناب از مسئولیت، که می‌تواند شامل محتوای مربوط به آموزش و سرگرمی کودکان باشد، سانسور کند. ، و هویت

نویسنده گزارش، تحلیلگر سیاست، الکس امبروز، گفت: «یکی از ترس‌های ما از KOPSA این است که با دادن قدرت به FTC (کمیسیون تجارت فدرال) برای تصمیم‌گیری در مورد آنچه که مضر است، در را برای سانسور بیش از حد بالقوه باز می‌کند.

او به TechNewsWorld گفت: “این راه دیگری برای یک حزب سیاسی است که تصمیم بگیرد چه چیزی مضر است.” FTC می تواند بگوید محتوایی مانند حفاظت از محیط زیست، گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی اضطراب آور است. بنابراین ما باید به طور کامل از شر هر چیزی که مربوط به تغییرات اقلیمی است خلاص شویم زیرا ممکن است منجر به اضطراب در کودکان شود.

می توان از سانسور بیش از حد جلوگیری کرد

اندی لولهام، مدیر اجرایی VerifyMy، ارائه‌دهنده تأیید سن و محتوا مستقر در لندن، اذعان کرد که شبح سانسور بیش از حد در بحث‌ها درباره مقررات آنلاین گسترده است. او به TechNewsWorld گفت: «اما من قویاً معتقدم که این ترس، اگرچه قابل درک است، تا حد زیادی نابجاست. مقررات دولتی که به خوبی ساخته شده دشمن آزادی بیان نیست، بلکه محافظ آن در عصر دیجیتال است.

لولهام معتقد بود که کلید تنظیم مقررات در رویکرد نهفته است. او گفت: «قوانین سنگین و بی‌درنگ خطر سانسور بیش از حد را دارد. با این حال، من یک چارچوب نظارتی دقیق‌تر و مبتنی بر اصول را تصور می‌کنم که می‌تواند آزادی آنلاین را افزایش دهد و از کاربران آسیب‌پذیر محافظت کند. ما نمونه هایی از چنین رویکردهای متعادلی را در مقررات حفظ حریم خصوصی مانند GDPR دیده ایم.

GDPR – مقررات حفاظت از داده های عمومی – که از سال 2018 اجرا می شود، یک قانون جامع حفاظت از داده ها در اتحادیه اروپا است که نحوه جمع آوری، ذخیره و استفاده از داده های شخصی ساکنان اتحادیه اروپا را تنظیم می کند.

لولهام ادامه داد: «من قویاً معتقدم که مقررات باید به جای دیکته کردن تصمیمات محتوایی خاص، بر الزام سیستم‌ها و فرآیندهای ایمنی قوی تمرکز کنند. “این رویکرد مسئولیت را به پلتفرم هایی برای توسعه استراتژی های اعتماد و ایمنی جامع، پرورش نوآوری به جای ایجاد فرهنگ ترس و حذف بیش از حد، منتقل می کند.”

وی تاکید کرد که شفافیت محور اصلی مقررات موثر خواهد بود. او توضیح داد: «اجباری کردن گزارش‌های شفافیت دقیق می‌تواند پلتفرم‌ها را بدون توسل به پلیس محتوای سنگین پاسخگو نگه دارد». “این نه تنها به جلوگیری از افزایش بیش از حد کمک می کند، بلکه اعتماد عمومی را هم به پلتفرم ها و هم به چارچوب نظارتی ایجاد می کند.”

او افزود: «به‌علاوه، من از مقرراتی دفاع می‌کنم که برای تصمیم‌گیری‌های حذف محتوا، فرآیندهای تجدیدنظر واضح و در دسترس را می‌طلبند. این سوپاپ اطمینان می تواند به تصحیح اشتباهات اجتناب ناپذیر و جلوگیری از سانسور بی دلیل کمک کند.

لولهام اذعان داشت: «منتقدان ممکن است استدلال کنند که هر مقرراتی به ناچار منجر به سانسور می شود. با این حال، من ادعا می کنم که تهدید بزرگتر برای آزادی بیان ناشی از فضاهای غیرقانونی است که در آن کاربران آسیب پذیر با سوء استفاده و آزار و اذیت ساکت می شوند. مقرراتی که به خوبی طراحی شده اند می توانند زمینه بازی مساوی تری ایجاد کنند و صداهای متنوعی را تقویت کنند که در غیر این صورت ممکن است از بین بروند.

خوب، بد و زشت AR/VR

گزارش ITIF اشاره کرد که مکالمات در مورد ایمنی آنلاین اغلب فناوری‌های AR/VR را نادیده می‌گیرند. این توضیح داد که فناوری‌های فراگیر ارتباط اجتماعی را تقویت می‌کنند و خلاقیت و تخیل را تحریک می‌کنند. بازی، تخیل و خلاقیت برای رشد کودکان ضروری است.

با این حال، این گزارش اذعان کرد که پرداختن صحیح به خطراتی که کودکان با فناوری‌های فراگیر با آن مواجه هستند، یک چالش است. بیشتر فناوری‌های همهجانبه موجود برای کودکان زیر 13 سال ساخته نشده‌اند. کودکان فضاهای طراحی شده توسط بزرگسالان را کاوش می کنند، که منجر به قرار گرفتن در معرض محتوای نامناسب برای سن می شود و می تواند عادات و رفتارهای مضر را در رشد ذهنی و اجتماعی کودکان ایجاد کند.

این گزارش افزود که پرداختن به این خطرات به ترکیبی از نوآوری در بازار و سیاست گذاری متفکرانه نیاز دارد. تصمیمات طراحی شرکت ها، شیوه های تعدیل محتوا، ابزارهای کنترل والدین، و استراتژی های اعتماد و ایمنی تا حد زیادی محیط ایمنی را در متاورس شکل می دهند.

اما پذیرفت که مداخلات سیاست عمومی برای مقابله با برخی تهدیدات ایمنی ضروری است. ITIF خاطرنشان کرد که سیاست‌گذاران در حال حاضر به ایمنی کودکان در پلتفرم‌های «دو بعدی» مانند رسانه‌های اجتماعی می‌پردازند که منجر به قوانینی می‌شود که ممکن است بر فناوری AR/VR تأثیر بگذارد.

قبل از وضع این مقررات، این گزارش به سیاست‌گذاران توصیه می‌کند که تلاش‌های ایمنی مداوم توسعه‌دهندگان AR/VR را در نظر بگیرند و اطمینان حاصل کنند که این ابزارها اثربخشی خود را حفظ می‌کنند. زمانی که ابزارهای ایمنی کافی نیستند، سیاستگذاران باید بر مداخلات هدفمند برای رسیدگی به آسیب های اثبات شده تمرکز کنند، نه خطرات فرضی.

آمبروز گفت: «بیشتر سرویس‌های آنلاین برای حذف محتوای مضر کار می‌کنند، اما حجم زیاد آن محتوای آنلاین به این معنی است که برخی از آن‌ها به ناچار از بین می‌روند.» مسائلی که امروز در پلتفرم‌ها مشاهده می‌کنیم، مانند تحریک خشونت، خرابکاری، و انتشار محتوای مضر و اطلاعات نادرست، فقط در پلتفرم‌های غوطه‌ورانه ادامه خواهند داشت.»

او افزود: “متافوره با حجم عظیمی از داده‌ها رشد خواهد کرد، بنابراین می‌توانیم فرض کنیم که این مسائل فراگیر خواهند بود – شاید حتی فراگیرتر از آنچه امروز می‌بینیم.”

ایمنی با طراحی

لولهام با این ادعای گزارش موافق بود که تصمیمات طراحی شرکت ها محیط ایمنی متاورس را شکل می دهد.

او گفت: «به نظر من، تصمیماتی که شرکت‌ها در رابطه با ایمنی آنلاین می‌گیرند، در ایجاد یک محیط دیجیتال امن برای کودکان بسیار مهم است. “چشم انداز فعلی مملو از خطرات است و من معتقدم که شرکت ها هم مسئولیت و هم قدرت تغییر شکل آن را دارند.”

او اظهار داشت که طراحی رابط کاربری اولین خط دفاعی برای محافظت از کودکان است. او توضیح داد: «شرکت‌هایی که طرح‌های بصری و مناسب سن را در اولویت قرار می‌دهند، می‌توانند اساساً نحوه تعامل کودکان با پلتفرم‌های آنلاین را تغییر دهند. “با ایجاد رابط هایی که به طور طبیعی کاربران را به سمت رفتارهای ایمن تر هدایت می کند و آنها را در مورد رفتارهای ایمن تر آموزش می دهد، می توانیم برخوردهای مضر را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم.”

او افزود که تعدیل محتوا در مقطع حساسی قرار دارد. او مشاهده کرد: «حجم محتوا نیازمند یک تغییر پارادایم در رویکرد ما است. در حالی که ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی ضروری هستند، اما آنها یک دارو نیستند. من استدلال می کنم که آینده در یک رویکرد ترکیبی نهفته است، ترکیب هوش مصنوعی پیشرفته با نظارت انسانی برای عبور از خط ظریف بین حفاظت و سانسور.

او گفت که ابزارهای کنترل والدین اغلب نادیده گرفته می شوند، اما بسیار مهم هستند. اینها نباید صرفاً افزونه‌ها باشند، بلکه ویژگی‌های اصلی هستند که با توجه به پلتفرم اصلی طراحی شده‌اند. او گفت: «من آینده‌ای را تصور می‌کنم که در آن این ابزارها آنقدر شهودی و مؤثر باشند که به زندگی دیجیتالی خانواده تبدیل شوند.

او مدعی شد که راهبردهای اعتماد و ایمنی پلتفرم‌های پررونق را از پلتفرم‌های متزلزل متمایز می‌کند. او اعلام کرد: «شرکت‌هایی که رویکردی جامع را اتخاذ می‌کنند، یکپارچه‌سازی راستی‌آزمایی قوی سن، نظارت در زمان واقعی، و گزارش‌دهی شفاف، استاندارد طلایی را تعیین می‌کنند». تعامل منظم با کارشناسان و سیاست گذاران ایمنی کودک برای شرکت هایی که در مورد محافظت از کاربران جوان جدی هستند غیرقابل مذاکره خواهد بود.

او ادامه داد: «در اصل، من آینده ایمنی آنلاین برای کودکان را به‌عنوان آینده‌ای می‌بینم که در آن «ایمنی از طریق طراحی» فقط یک کلمه کلیدی نیست، بلکه اصل اساسی است که همه جنبه‌های توسعه پلتفرم را هدایت می‌کند.»

این گزارش خاطرنشان کرد که کودکان به عنوان محرک‌های متاورس، نقش مهمی در پذیرش فناوری‌های فراگیر در بازار دارند.

اطمینان از شکوفایی نوآوری در این زمینه نوپا و همچنین ایجاد یک محیط امن برای همه کاربران فناوری AR/VR یک چالش پیچیده خواهد بود، و اضافه کرد که والدین، شرکت‌ها و تنظیم‌کننده‌ها همگی با ایجاد تعادل در حفظ حریم خصوصی و نگرانی‌های ایمنی نقش دارند. ضمن ایجاد تجربیات فراگیر جذاب و نوآورانه.