دانشمندان با انجام مجموعه‌ای از آزمایش‌ها در طول سال‌ها به درک عمیق‌تری از فیزیولوژی گیاهان و نیاز آبی آنها دست یافته‌اند. هنگامی که گیاهان در طول فتوسنتز دی اکسید کربن دریافت می کنند، تمایل به از دست دادن مقدار زیادی آب دارند. این آب برای آنها حیاتی است، زیرا علاوه بر تامین آب، ماده خشک گیاهی آنها را تشکیل می دهد. در مطالعه جدید، دانشمندان رازی را کشف کرده‌اند که مدت‌ها پنهان شده بود که اکنون ممکن است به زنده ماندن گیاهان حتی با استفاده از آب کمتر کمک کند.
برگ ها دارای دریچه های میکروسکوپی به نام روزنه هستند که برای جذب دی اکسید کربن که برای رشد و فتوسنتز گیاه لازم است باز می شوند. وقتی این منافذ باز می شوند، بافت داخلی مرطوب برگ ها در معرض هوای خشک بیرون قرار می گیرد. این نشان می دهد که بخار آب می تواند هر زمان که روزنه ها باز باشد پخش شود.
آنها اشاره کرده اند که وقتی سطح رطوبت در خارج از برگ کاهش یافت، رطوبت نسبی در فضای هوای داخل نیز شاهد کاهش بود که گاهی تا 80 درصد نیز می رسید. با این حال، همچنین مشاهده شد که با وجود افت سطح رطوبت در داخل برگ ها، فتوسنتز متوقف یا کند نشد.
این نشان داد که میزان از دست دادن آب از گیاهان تحت تأثیر افزایش تقاضای تبخیر هوای بیرون قرار نگرفت. بنابراین، اگر گیاهان از طریق روزنه ها از دست دادن آب را کنترل می کردند، شاهد توقف یا کند شدن فتوسنتز بودیم. این مطالعه نشان می دهد که گیاهان می توانند از دست دادن آب از برگ های خود را کنترل کنند و در عین حال دی اکسید کربن را جذب کرده و روزنه ها را باز نگه دارند. یافته ها، منتشر شده در گیاهان طبیعت، به این احتمال اشاره کرد که گیاهان ممکن است از پروتئین های مخصوص آب گیر به نام آکواپورین برای کنترل حرکت آب در آنها استفاده کنند.