دادگاه عالی اروپا روز پنجشنبه اعلام کرد، اگر کاربران بتوانند نادرست بودن آن را ثابت کنند، گوگل باید داده ها را از نتایج جستجوی آنلاین حذف کند.
حامیان آزادی بیان و حامیان حقوق حریم خصوصی در سال های اخیر بر سر “حق فراموش شدن” مردم به صورت آنلاین با هم درگیر شده اند، به این معنی که آنها باید بتوانند آثار دیجیتالی خود را از اینترنت حذف کنند.
پرونده پیش روی دیوان عدالت اتحادیه اروپا (CJEU) مربوط به دو مدیر اجرایی از گروهی از شرکت های سرمایه گذاری است که از گوگل خواسته بودند نتایج جستجوی مرتبط با نام آنها را به مقالات خاصی که مدل سرمایه گذاری این گروه را مورد انتقاد قرار می دادند حذف کند.
آنها همچنین از گوگل می خواستند که عکس های کوچک آنها را از نتایج جستجو حذف کند. این شرکت این درخواست ها را رد کرد و گفت که نمی داند آیا اطلاعات موجود در مقالات دقیق است یا خیر.
یک دادگاه آلمانی متعاقباً از CJEU در مورد تعادل بین حق فراموشی و حق آزادی بیان و اطلاعات خواستار شد.
دیوان دادگستری اتحادیه اروپا گفت: «اپراتور یک موتور جستجو باید اطلاعاتی را که در محتوای ارجاع شده یافت میشود، جایی که شخص درخواستکننده حذف ارجاع نشان میدهد، آشکارا نادرست است، حذف کند.
برای جلوگیری از بار بیش از حد بر روی کاربران، قضات گفتند که چنین شواهدی نباید از تصمیم قضایی علیه ناشران وبسایت ناشی شود و کاربران فقط باید مدارکی ارائه دهند که به طور منطقی از آنها خواسته شود تا پیدا کنند.
گوگل گفت پیوندها و تصاویر کوچک مورد بحث دیگر از طریق جستجوی وب و جستجوی تصویر در دسترس نیستند و محتوا برای مدت طولانی آفلاین بوده است.
یکی از سخنگویان گفت: «از سال 2014، ما سخت تلاش کردهایم تا حق فراموشی را در اروپا اجرا کنیم و تعادل معقولی بین حقوق دسترسی مردم به اطلاعات و حریم خصوصی ایجاد کنیم.»
همان دادگاه در سال 2014 حق فراموشی را تأیید کرد و گفت که مردم می توانند از موتورهای جستجو مانند گوگل بخواهند اطلاعات ناکافی یا نامربوط را از نتایج وب که در زیر جستجوی نام آنها ظاهر می شود حذف کنند.
این حکم قبل از قوانین مهم حریم خصوصی اتحادیه اروپا است که در سال 2018 اجرایی شد و بیان میکند که در مواردی که پردازش دادههای شخصی برای اعمال حق اطلاعات ضروری است، حق فراموشی مستثنی است.
مورد C-460/20 Google (Déréférencement d’un contenu pretendument inexact) است.
© تامسون رویترز 2022