ژل یک محیط کنترل شده برای بخش الکترونیکی سنسور ایجاد کرد. محققان برای به دام انداختن یون های لیتیوم پس از عبور از ژل، از یک الکترود انتخاب کننده یون استفاده کردند. یون های انباشته شده در مقایسه با الکترود مرجع تفاوتی در پتانسیل الکتریکی ایجاد می کنند.
دکتر شویو لین، محقق دانشجوی کارشناسی ارشد که این کار را با دانشجوی فارغ التحصیل جیالون ژو ارائه کرده است، گفت: «اگرچه ممکن است قابل مشاهده نباشد، بدن انسان دائماً عرق تولید می کند، اغلب فقط در مقادیر بسیار کم.
نتایج عملکرد دستگاه در نشست پاییز انجمن شیمی آمریکا (ACS) در 21 آگوست ارائه شد.
محققان یک حسگر کوچک و مبتنی بر لمس ابداع کرده‌اند که می‌تواند سطح لیتیوم را در بدن افراد با استفاده از عرق تشخیص دهد. این دستگاه می تواند در کمتر از 30 ثانیه نتایج را نشان دهد و نیازی به مراجعه به کلینیک ندارد. سطح مناسب لیتیوم در بدن می تواند به کنترل علائم مشکلات روانی از جمله اختلال دوقطبی و افسردگی کمک کند. به‌روزرسانی‌های سطح لیتیوم در بدن به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی این امکان را می‌دهد که پیگیری کنند که آیا بیمار دارو را طبق تجویز مصرف کرده است یا خیر.
دستگاه سنجش الکتروشیمیایی از یک ژل مبتنی بر آب حاوی گلیسرول برای تشخیص ذرات باردار لیتیوم در عرق استفاده می کند که معمولاً در مقادیر بسیار کمی وجود دارد.
اگرچه سنسور هنوز در مرحله آزمایش اولیه است، اما محققان قصد دارند آن را در یک سیستم بزرگتر و هنوز طراحی نشده بگنجانند که بازخورد بصری را به ارائه دهنده یا بیمار ارائه می دهد.
این دستگاه قبلاً روی افراد آزمایش شده است، از جمله یک نفر که تحت رژیم درمانی لیتیوم است. محققان سطح لیتیوم این فرد را قبل و بعد از مصرف دارو ثبت کردند. نتایج نشان داد که اندازه‌گیری‌ها نزدیک به اندازه‌گیری‌های حاصل از بزاق بود، که تحقیقات قبلی نشان داده بود که سطح لیتیوم را به دقت اندازه‌گیری می‌کند.
سپس از این تفاوت برای تعیین غلظت لیتیوم موجود در عرق استفاده شد.