مطالعات بر روی این مواد شروع به انتشار کردند و در ماه ژوئن، گروهی از محققان گفتند که مواد آلی یافته‌اند که نشان می‌دهد برخی از اجزای سازنده حیات روی زمین، اسیدهای آمینه، ممکن است در فضا شکل گرفته باشند.
اما مواد آلی یافت شده «در ذرات ریوگو، شناسایی شده در این مطالعه، احتمالاً نشان دهنده یکی از منابع مهم مواد فرار است».
در مقاله جدیدی که در مجله Nature Astronomy منتشر شد، دانشمندان گفتند که نمونه‌های ریوگو می‌توانند سرنخ‌هایی از معمای چگونگی پیدایش اقیانوس‌ها بر روی زمین در میلیاردها سال پیش ارائه دهند.
در مطالعه Nature Astronomy، محققان مجدداً از یافته‌هایی که توسط این مأموریت ممکن شده بود، استقبال کردند.
در این بیانیه آمده است: «ارسال مواد فرار (یعنی مواد آلی و آب) به زمین هنوز موضوع بحث قابل توجهی است.
دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های کمیاب جمع‌آوری‌شده در یک مأموریت فضایی شش ساله ژاپنی، اعلام کردند که احتمالاً آب توسط سیارک‌ها از لبه‌های بیرونی منظومه شمسی به زمین آورده شده است.
مطالعه دانشمندان ژاپنی و دیگر کشورها که روز دوشنبه منتشر شد، می‌گوید: سیارک‌های فرار و غنی از مواد آلی نوع C ممکن است یکی از منابع اصلی آب زمین بوده باشند.
هایابوسا-2 در سال 2014 در ماموریت خود به ریوگو در فاصله 300 میلیون کیلومتری پرتاب شد و دو سال پیش برای رها کردن کپسولی حاوی نمونه به مدار زمین بازگشت.
دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که چنین موادی احتمالا “منشا بیرونی منظومه شمسی” دارند، اما گفتند که “بعید است که این تنها منبع مواد فرار باشد که به زمین اولیه تحویل داده شده است”.
در تلاشی برای روشن کردن منشأ حیات و شکل‌گیری جهان، محققان در حال بررسی دقیق موادی هستند که در سال 2020 از سیارک ریوگو به زمین بازگردانده شد.
5.4 گرم (0.2 اونس) سنگ و گرد و غبار توسط یک کاوشگر فضایی ژاپنی به نام Hayabusa-2 جمع آوری شد که بر روی جرم آسمانی فرود آمد و یک “امپکتور” را به سطح آن شلیک کرد.