در این بیانیه آمده است: «برای اطمینان از این تعادل، انجام یک بررسی جامع از هزینه‌های مختلف اخذ شده در سیستم‌های پرداخت با برجسته کردن ابعاد مختلف و جستجوی بازخورد سهامداران مفید تلقی می‌شود.»
بانک مرکزی هند (RBI) نظرات عمومی را در مورد 40 سوال خاص در رابطه با هزینه ها و عوارض در سیستم های پرداخت تا 3 اکتبر جستجو کرده است.
هزینه‌ها در یک سیستم پرداخت هزینه‌هایی هستند که توسط ارائه‌دهندگان خدمات پرداخت (PSP) بر روی کاربران (اصالت‌دهنده یا ذینفع)، برای تسهیل یک تراکنش دیجیتال تحمیل می‌شود. هزینه ها بسته به نوع سیستم پرداخت از مبتکر یا ذینفع دریافت می شود.
در حالی که واسطه های زیادی در زنجیره تراکنش پرداخت وجود دارد، شکایات مصرف کنندگان به طور کلی در مورد هزینه های بالا و غیر شفاف است.
بانک مرکزی در حین انتشار مقاله ای در مورد “هزینه ها در سیستم های پرداخت” گفت که تمرکز ابتکارات RBI در سیستم های پرداخت کاهش اصطکاک هایی است که ممکن است ناشی از مسائل سیستمی، رویه ای یا مرتبط با درآمد باشد.
بانک مرکزی روز چهارشنبه نظر مردم را در مورد کارمزدها و هزینه‌ها در سیستم‌های پرداخت، با هدف مقرون‌به‌صرفه ساختن چنین تراکنش‌هایی و همچنین سود اقتصادی برای نهادهای درگیر، جویا شد. سیستم‌های پرداخت شامل سرویس پرداخت فوری (IMPS)، سیستم ملی انتقال وجه الکترونیکی (NEFT)، سیستم تسویه ناخالص بی‌درنگ (RTGS) و واسط پرداخت‌های یکپارچه (UPI) است. کارت های نقدی، کارت های اعتباری و ابزارهای پرداخت پیش پرداخت (PPI) از دیگر ابزارهای پرداخت هستند.
در سیستم پرداخت انتقال وجه، هزینه ها معمولاً از مبدع دستورالعمل پرداخت بازیابی می شود. اینها معمولاً به عنوان افزودنی به مبلغی که برای حواله در نظر گرفته شده است، دریافت می شود.
RBI تاکید کرد که هزینه خدمات پرداخت باید منطقی و رقابتی برای کاربران تعیین شود و جریان درآمد بهینه را برای واسطه ها فراهم کند.
نهادهای درگیر در ارائه خدمات پرداخت دیجیتال متحمل هزینه‌هایی می‌شوند که معمولاً از تاجر یا مشتری بازیابی می‌شود یا بر عهده یک یا چند شرکت‌کننده است.
در مورد سیستم پرداخت تجاری، هزینه ها معمولاً از گیرنده نهایی پول (بازرگان) بازیابی می شود. این کار با کسر همان مبلغ از مبلغ دریافتنی تاجر یا تخفیف به مبلغ قابل دریافت تاجر انجام می شود.