ملانوما نوعی سرطان پوست است و متاستاز مغزی وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که سرطان از محل اصلی به مغز گسترش می یابد. متاستاز مغزی پشت بیشتر مرگ‌های مرتبط با سرطان است و بیشتر موارد با ملانوم پیشرفته ثبت شده‌اند.
علیرغم اینکه برخی از ایمونوتراپی‌ها در درمان متاستازهای مغزی ملانوما مؤثر هستند، محققان درباره دلیل گسترش تومور به مغز اطلاعاتی ندارند. اکنون، از طریق یک مطالعه گسترده روی سلول‌های داخل متاستازهای مغزی ملانوم، محققان جزئیاتی را در مورد این بیماری کشف کرده‌اند که می‌تواند منجر به توسعه روش‌های درمانی جدید شود.
در مطالعه منتشر شده در سلولمحققان مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا کار خود را با تهیه تومورهای متاستاتیک منجمد از ده ها بیمار ملانوما آغاز کردند. «چنین مطالعاتی معمولاً بر روی نمونه‌های مغز تازه انجام می‌شود، که کمبود آنها وجود دارد و تعداد تومورهایی را که می‌توان آنالیز کرد، به شدت محدود می‌کند. در مقابل، ما نمونه‌های منجمد ملانوما در بانک بافت خود داریم.»
به گفته دکتر Johannes C. Melms، محقق مولکولی فوق دکتری در آزمایشگاه Izar و یکی از اولین نویسندگان این مطالعه، فرآیند بی ثباتی کروموزومی باعث ایجاد مسیرهای سیگنالی می شود که منجر به تسهیل گسترش سلول ها و سرکوب سیستم ایمنی می شود.
ایزار افزود که این تکنیک به آنها اجازه می دهد تا با کمک به تجزیه و تحلیل بافت های بیمارانی که تحت درمان قرار نگرفته اند، بیولوژی تومور و ریزمحیط آن را ببینند. پس از آنالیز ژن‌ها در بیش از 100000 سلول، محققان متوجه شدند که متاستازهای مغزی ملانوما از نظر کروموزومی ناپایدارتر از متاستازهای ملانوم در سایر قسمت‌های بدن هستند.