لو گفت: مناطق استوایی نیمی از سطح سیاره را تشکیل می دهند و حدود نیمی از جمعیت جهان را در خود جای داده اند. وجود حفره ازن استوایی ممکن است باعث نگرانی جهانی شود.
لو گفت: “کشف حاضر مستلزم مطالعات دقیق بیشتر در مورد تخریب لایه لایه ازن، تغییر اشعه ماوراء بنفش، افزایش خطر سرطان و سایر اثرات منفی بر سلامت و اکوسیستم در مناطق گرمسیری است.”
لو گفت که حفره های اوزون استوایی و قطبی نقش عمده ای در خنک سازی و تنظیم دمای استراتوسفر ایفا می کنند و شکل گیری سه “حفره دما” را در استراتوسفر جهانی نشان می دهند. او گفت که این یافته ممکن است برای درک بهتر تغییرات آب و هوایی جهانی بسیار مهم باشد.
در اواسط دهه 1970، تحقیقات اتمسفر نشان داد که لایه اوزون، که بیشتر تابش فرابنفش خورشید را جذب می کند، ممکن است به دلیل مواد شیمیایی صنعتی، در درجه اول کلروفلوئوروکربن ها (CFC) کاهش یابد. کشف سوراخ ازن قطب جنوب در سال 1985، تخریب لایه ازن ناشی از CFC را تایید کرد. اگرچه ممنوعیت چنین مواد شیمیایی به کند شدن تخریب لایه ازن کمک کرده است، شواهد نشان می دهد که تخریب لایه ازن ادامه دارد.
در AIP Advances، توسط انتشارات AIP، چینگ بن لو، دانشمندی از دانشگاه واترلو در انتاریو، کانادا، یک حفره ازن بزرگ و تمام فصول را نشان می دهد – که به عنوان منطقه ای با از بین رفتن ازن بیش از 25 درصد در مقایسه با محیط دست نخورده تعریف می شود. جو – در استراتوسفر پایین تر از مناطق استوایی از نظر عمق با چاله معروف قطب جنوب در فصل بهار قابل مقایسه است، اما مساحت آن تقریباً هفت برابر بیشتر است.
تخریب لایه اوزون می تواند منجر به افزایش تابش اشعه ماوراء بنفش سطح زمین شود که می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست و آب مروارید را در انسان افزایش دهد، همچنین سیستم ایمنی بدن انسان را تضعیف کند، بهره وری کشاورزی را کاهش دهد و بر ارگانیسم های حساس آبی و اکوسیستم ها تأثیر منفی بگذارد. “
کشف لو مبتنی بر مطالعات قبلی در مورد مکانیسم تخریب لایه ازن است که توسط CRE آغاز شده بود که او و همکارانش در ابتدا حدود دو دهه پیش پیشنهاد کردند.
مشاهده لو از سوراخ اوزون برای همتایانش در جامعه علمی شگفت‌انگیز است، زیرا توسط مدل‌های فتوشیمیایی معمولی پیش‌بینی نشده بود. داده‌های مشاهده‌شده او به خوبی با مدل واکنش الکترونی مبتنی بر پرتو کیهانی (CRE) مطابقت دارد و به شدت نشان‌دهنده مکانیسم فیزیکی یکسانی است که برای سوراخ‌های ازن قطب جنوب و گرمسیری کار می‌کند.
دانشمندان یک حفره ازن بزرگ و تمام فصول را در استراتوسفر پایینی بر فراز مناطق استوایی کشف کردند که از نظر عمق با چاله معروف قطب جنوب در فصل بهار قابل مقایسه است، اما از نظر مساحت تقریباً هفت برابر بیشتر است. داده‌های مشاهده‌شده به خوبی با مدل واکنش الکترونی مبتنی بر پرتو کیهانی (CRE) مطابقت دارد و به شدت نشان‌دهنده مکانیسم فیزیکی یکسانی است که برای سوراخ‌های ازن قطب جنوب و گرمسیری کار می‌کند.
