ناسا و اسپیس ایکس روش هایی را برای تقویت مدار تلسکوپ هابل برای افزایش طول عمر کاوش می کنند.

زوربوچن در پاسخ به سوال خبرنگاری که آیا این تصور وجود دارد که این ماموریت به منظور واگذاری وظایفی به افراد ثروتمند در فضا انجام شده است، گفت: “من فکر می کنم به دلیل ارزش فوق العاده این دارایی تحقیقاتی، صرفاً برای ما مناسب است که به این موضوع نگاه کنیم. برای ما دارد.”

آژانس فضایی ایالات متحده روز پنجشنبه اعلام کرد ناسا و اسپیس ایکس برای بررسی امکان اعطای قرارداد به شرکت ایلان ماسک برای ارتقای تلسکوپ فضایی هابل به مداری بالاتر با هدف افزایش طول عمر آن موافقت کرده اند.

هابل هیچ نیروی محرکه ای برای مقابله با کشش اندک اما همچنان موجود جو در این منطقه از فضا ندارد و ارتفاع آن قبلاً در طی ماموریت های شاتل فضایی بازیابی شده بود.

توماس زوربوخن، دانشمند ارشد ناسا به خبرنگاران گفت: «چند ماه پیش، اسپیس ایکس با ناسا با این ایده برای بررسی این موضوع که آیا یک خدمه تجاری می‌تواند به تقویت فضاپیمای هابل ما کمک کند، نزدیک شد.

SpaceX این ایده را با مشارکت برنامه Polaris پیشنهاد کرد، یک سرمایه‌گذاری خصوصی برای پروازهای فضایی انسانی به رهبری میلیاردر پرداخت جرد ایزاکمن، که سال گذشته یک اژدهای خدمه SpaceX را اجاره کرد تا با سه فضانورد خصوصی دیگر به دور زمین بچرخد.

یکی از موانع اصلی این است که فضاپیمای دراگون، بر خلاف شاتل های فضایی، بازوی رباتیک ندارد و برای چنین ماموریتی نیاز به تغییراتی دارد.

ایزاکمن در پاسخ به این سوال که آیا تقویت مجدد هابل می تواند هدف ماموریت آتی پولاریس باشد، گفت: «این مطمئناً با پارامترهایی که ما برای برنامه پولاریس تعیین کردیم مطابقت دارد.

پاتریک کروز، مدیر پروژه تلسکوپ فضایی هابل، گفت: در حال حاضر پیش‌بینی می‌شود این تلسکوپ در طول این دهه همچنان عملیاتی باشد، با احتمال 50 درصد از مدار خارج شدن در سال 2037.


پیوندهای وابسته ممکن است به طور خودکار ایجاد شوند – برای جزئیات بیشتر به بیانیه اخلاقی ما مراجعه کنید.



منبع

وی تاکید کرد تا زمانی که چالش های فنی بهتر درک نشود، در حال حاضر هیچ برنامه مشخصی برای انجام یا تامین مالی چنین ماموریتی وجود ندارد.

مسلماً در میان ارزشمندترین ابزارهای تاریخ علمی، هابل به اکتشافات مهم خود ادامه می دهد، از جمله کشف دورترین ستاره منفرد در سال جاری – ارندل، که نور آن 12.9 میلیارد سال طول کشید تا به ما برسد.

این رصدخانه مشهور از سال 1990 در حدود 335 مایل (540 کیلومتر) بالاتر از زمین، در مداری که به تدریج در طول زمان تحلیل می‌رود، فعالیت می‌کند.

تلاش جدید پیشنهادی شامل کپسول SpaceX Dragon است.